Миний эх орон

Сар мэлтэзсэн түнэр харанхуйд Хонгилоор би алхална
Замаар нэг тасарсан эд эрхтэн холхилдоно
Элэг бөөр зүрх нүд уушги хоолой цөм хүнийх
Анхилуун үнэр тэднээс ялгаран сэрэл хөдөлгөнө

Энэ миний цэцэрлэг хүний хүүрээр босгосон
Энэ миний оромж хүний амиар бүтээгдсэн
Энэ миний амьдрал хүний эрхтэнээр хооллосон
Энэ миний мөрөөдөл хүний хүслээр цангасан

Өдөр болоход өнөөх цогцоснууд ялзарж муудна
Өмхий үнэр тэнгэр өөд дэгдэж бурхадыг тарчлаана
Чөтгөр хүртэл амийг нь авахаас эмээж амиа хорлосон
Чинь сэтгэлд минь хүний мах идэх хүслэн л оволзоно

Энэ хүн төрөлхтөний эх орон хүний хүүрээр бүтээлцсэн 
Энэ хүн төрөхтөний оромж хүний амиар босголцсон
Энэ хүн төрөлхтөний амьдрал хүний эрхтэнээр хооллолцсон
Энэ хүн төрөхтөний мөрөөдөл нэгнээ алах хүслээр ангасан

Миний эх оронд бурхан ч гараа дүрэх ёсгүй
Мулгуу хүмүүсийг устгасан буянд чөтгөр ч атаархах эрхгүй
Крантнаас минь цус урсан, Хөргөгчинд минь эрхтэн хадгалагддана
Үхсэн цогцоснуудыг шааж бах таваа хангана

Миний эх орон цусаар бүтээгдэж цогцосоор бялхсан
Миний эх орон хүслээр хангагдаж хяслаар дутагдсан
Миний эх орны баялаг нь цогцос
Миний эх орны бахархал нь цус