Хүзүү толгой харагдсан бүхнээ сийчнэ
Толинд араатан дүрээ шингээнэ
Тамлан зовоож байна би тэрнийг
Нүдээ ухаж гаргаад аягалана
Мэдрэл өвчин тархийг минь өтлүүлнэ
Ам хамар нүх сүв бүрээс өт ухуулна
Онгон нэгний цусаар би ариусмаар байна
Өнөөдрийн хохирогч хэн болохыг таан цонхоор гөлрөнө
Өнчин зүрхэнд минь өрөөлийг хороох дон шүгэлжээ
Аллага хүчиндэлт л амьдрал мэт санагдана
Арчаагүй хүмүүсийн өрөвдөлтэй байдлыг хууль гэнэ
Харин би хууль зөрчигч
Хүн хүнээ хороохын жаргалт амьдралд шумбагч
Залуу охин миний гараас мултрана гэж санаж
Залхуутай ажил ч гэлээ толгой тархи салтаа уруу нь дэвслэнэ
Дэвсэлт бүр зөөлөн зөөлөн идээр намайг жаргаана
Нээлттэй сүв бүр уруу нэвт нэвт шааж бах таваа хангана
Заазуурны араар ар дагс уруу нь шаана
Аймшигийн сайхан цус нүүр рүү минь олгоодон цацагдана
Угаалга ариун угаалга дахин дахин балба балба
Балбасаар л байна няцарж бяцарсан тархиний хэлтэрхий ам руу цовдлогодоно
Тэр нэгэнт амь хураасан
Тамд очоод сүнс нь шатаж буй
Танхил биеийг нь би одоо эзэмдэнэ
Тансаг сайхан охиний цогцостой шаалцана
Жаргал үхэх төрөхийн зовлонт хүрдэн дэх Жаргал
