Заримдаг бодол

Би ойлгохгүй байна надад юу ч хамаагүй энэ бүхэн юунд ч хүргэхгүй, байгаа бүхэн сонсогдох бүхэн харагдах бүхэн амьдрал бүхэн бүгд хуурамч. Замбараагүй зүйлсийн зүй тогтолт олонлог.Үнэн гэж юу юм бэ? Тэр хаана байна вэ? Худал хуурмагийн нулимсан далайд үнэний эрэлд мордохдоо би юуг тэгтлээ их хүсссэн юм бэ? Захиалгат амьдралд зорилгогүй шантранхаа мэдсэн бол АМЬДРАХ хүслээр баяжих хэрэгтэй байсан юм гэж үү? Надад мянган асуулт байна...Үхэх төрөхийн зовлонт хүрдэнд гарцгүй цоологдчихоод хаалга тэмтрэн тэнүүлчилнэ...

Хорин настай охин хулгайд алдагдав
Хоёр залуу хүчээр хулгайлж одов
Хүчин хийх сэтгэл нь эзэмдээд
Хол газар аваачаад эдэлж гарав


Охин онгон байжээ од нь гийсэн залуус
Орь дуу тавих охинг нядалж гарав
Цус нөжөндөө хутгалдан охин гиншинэ
Цөхрөх дөө таашаал мэдэрж нэг үзэв


Залуугийн эрхтэн охиний умдагт углагдан хөдлөнө
Араас нөгөөх нь чихэж нэг оролдоно
Хөлс амьсгаа давхцаад охинд үхэл үнэртэнэ


Хүчиндэлт зогсохгүй мэт санагдана
Хойно урдаас нь оруулж гаргасаар
Охин амь тавин ухаан алдана
Өнөөх залуус уйгагүй үзэж тарсаар


Амь тасарсан цогцос тэдний өмнө хэвтэнэ
Аймшгийн санаанд эзэмдэгдсэндээ тэд харамсана
Хөрс цоолж нүх малтаад
Хүүрийг тэнд чулуудаж орхив


Тэнгэрийн хаяаагаас гэрэл гарав
Тэнэмэл залуус зугтаж одов
Охиний цогцос тэндээ ганцаар хоцорлоо
Одоо харин амгалан тэнд нүүрлэжээ


Нүх сүв бүрээс нь амин шингэн гарах цогцос
Бузар булайн үнэрт автчихаад амьгүй хэвтэж байна
Бурхан тэнгэрээс гуйсан мөргөл нь талаар өнгөрөөд
Бохир бие нь үүрд тэндээ нойрсоно